اثر ترکیب دیواره بر ویژگی‌های کانتاگزانتین طبیعی ریزپوشانی شده به روش خشک‌کن پاششی

سابقه و هدف: کانتاگزانتین کتوکاروتنوئیدی است که در صنایع دارویی، پزشکی، آرایشی، آبزیان، ماکیان و غذایی به کار می‌رود. با توجه به محدودیت مصرف رنگدانه‌های مصنوعی در صنایع غذایی، تولید کانتاگزانتین از منابع طبیعی افزایش یافته است. کانتاگزانتین ملکولی غیراشباع بوده که نسبت به عوامل محیطی حساس است. ریزپوشانی با خشک‌کن پاششی روشی برای حفظ کاروتنوئیدها در مقابل عوامل محیطی است که در این تحقیق جهت پایداری کانتاگزانتین استخراجی از منبع میکروبی به کار رفته است. هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر چند دیواره پوششی پلی‌ساکاریدی بر ویژگی‌ها و پایداری کانتاگزانتین ریزپوشانی شده بود. مواد و روشها: از باکتری دایتزیا ناترونولیمنائه جهت تولید کانتاگزانتین استفاده شد. ریزپوشانی کانتاگزانتین با صمغ عربی، مالتودکسترین و پولولان به عنوان پوشش دیواره و با روش خشک‌کن پاششی صورت پذیرفت. اثر افزودن مالتودکسترین و پولولان در ترکیب با صمغ عربی به عنوان پوشش دیواره، بر ویژگی‌ها و پایداری ریزکپسول‌های تولیدی بررسی شد. یافتهها: نتایج نشان از عدم تأثیر نوع دیواره بر میزان رطوبت و فعالیت آبی ریزکپسول‌ها و تأثیر معنی‌دار بر سایر ویژگی‌های مورد بررسی داشت. ترکیب دیواره‌ای صمغ عربی و پولولان دارای کوچک‌ترین اندازه و کمترین کاروتنوئید سطحی بود در حالی که ریزکپسول‌های تهیه شده از مالتودکسترین دارای بزرگ‌ترین اندازه ذرات و کمترین میزان کارایی بودند. نتایج نشان داد که تخریب کاروتنوئید ریزکپسول تهیه شده از ترکیب دیواره پولولان و صمغ عربی بسیار کندتر از ریزکپسول تهیه شده از مالتودکسترین طی شش ماه نگهداری بوده است. نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که ریزپوشانی به روش خشک‌کن پاششی و استفاده از ترکیب پولولان و صمغ عربی می‌تواند موجب حفظ رنگدانه کانتاگزانتین طبیعی گردد. واژگان کلیدی: کانتاگزانتین، ریزپوشانی، خشک‌کن پاششی، پولولان، صمغ عربی